مقایسه فرسودگی شغلی و وضعیت سلامت روان در پرستاران شاغل در دو مرکز آموزشی درمانی شهر رشت

مقدمه: سلامت روان پرستاران در کیفیت ارائه خدمات به بیماران موثر است و فرسودگی شغلی از شایع­ترین مشکلات این حوزه می­باشد. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه سلامت روان و فرسودگی شغلی در دو بیمارستان شفا و حشمت رشت انجام شد. روش­ها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی 183 پرستار بیمارستان­های روانپزشکی شفا و قلب حشمت رشت به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انجام گرفت. ابزار سنجش پرسشنامه دموگرافیک، سلامت عمومی و فرسودگی شغلی مازلاک بود. دو گروه توسط آزمون مانوا باهم مقایسه شدند. داده­ها با نرم­افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد بین میانگین متغیر فرسودگی شغلی (000/0 P=،881/18F=) و سلامت روان (000/0= P،940/9F=) پرستاران شفا با حشمت تفاوت معنی­داری وجود دارد و نمرات مولفه­های خستگی هیجانی، کاهش احساس کفایت و درگیری در پرستاران شفا کمتر از پرستاران حشمت، ولی احساس کفایت پرستاران حشمت بالاتر از پرستاران شفا بود. در حوزه سلامت روان نیز نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد میانگین متغیر دوگروه (940/9F=) در سطح 001/0 معنی­دار بود. مولفه­های علائم جسمانی، اضطرابی و افسردگی پرستاران شفا پایین­تر از پرستاران حشمت بوده اما سطح کارکرد اجتماعی پرستاران حشمت بالاتر از پرستاران شفا بود. نتیجه­گیری: هرچند میزان فرسودگی شغلی و سلامت روان پرستاران در این دو مرکز کم بود، اما به دلیل حساسیت موضوع، این امر نیازمند توجه بیشتری است.